Vandaag hebben we de Hanzestad Wismar bezocht. We vertrokken
om half elf vanuit de Westhafen, waar onze boot ligt. Het was ca. 1 km lopen naar
het centrum van Wismar. Wismar ligt in de Duitse deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren en
telt ca. 43.000 inwoners. De stad is na Rostock, waar we morgen naar
toe willen gaan, de tweede Oostzeehaven van de deelstaat. De geschiedenis
dateert van de 13de Eeuw toen Wismar gesticht werd door
Lübeckse kolonisten. Wismar is dus vanaf het begin planmatig aangelegd en kreeg
al spoedig het Lübeckse stadsrecht. In 1259 sloot Wismar een
handelsverdrag met Lübeck en Rostock en was de kiem van de Hanze, die zou
uitgroeien tot het machtige handelsverbond waaraan ook Nederlandse steden
zouden gaan deelnemen. Vanaf 1276 krijgt Wismar een stadsmuur en de
snelle opkomst van de stad wordt onderstreept door de bouw van drie belangrijke
kerken in de stijl van de baksteengotiek: de Marienkirche, de
Nikolaikirche en de Georgenkirche. De graven van Mecklenburg verplaatsen
in 1257 hun residentie van kasteel Mecklenburg naar Wismar, maar
vertrekken weer in 1358. In 1631, tijdens de Dertigjarige Oorlog,
wordt Wismar door Zweden veroverd. De Vrede van Osnabrück van 1648 laat
Wismar aan Zweden en de stad blijft ook Zweeds na de Grote Noordse Oorlog,
waarin Zweden bijna al zijn andere overzeese bezittingen verliest. In 1803 verpacht
Zweden Wismar en omgeving voor honderd jaar aan het groothertogdom Mecklenburg
en pas op 20 juni 1903 wordt de stad Duits. Rond die tijd is de
industrialisatie op gang gekomen. De scheepsbouw ontwikkelt zich snel, maar ook
de handel. In 1881 opende Rudolph Karstadt er zijn eerste
winkel. Tegenwoordig is Karstadt een bekend grootwinkelbedrijf met filialen in
heel Duitsland. Onder de nazi's krijgt Wismar een filiaal van de
vliegtuigfabriek Dornier, die hier bommenwerpers ging bouwen en dat maakte
de stad tijdens de Tweede Wereldoorlog het doelwit van geallieerde
bombardementen, die zware schade toebrengen aan de stad. De Georgenkirche gaat
in vlammen op, evenals een kwart van de woonhuizen. De hierbij redelijk
beschadigde Marienkirche wordt later in augustus 1960 door de DDR-communisten
opgeblazen, waarna slechts de toren tegenwoordig rest, terwijl het herstel van
de ruïne van de Georgenkirche pas na de val van het IJzeren
Gordijn is begonnen. Op 7 mei 1945 treffen de
Brits-Canadese en Russische troepen elkaar in Wismar. De stad wordt vervolgens een
deel van de DDR. De scheepsbouw ondergaat grote uitbreidingen, maar de
binnenstad verkommert. Na de val van het IJzeren Gordijn is men begonnen aan
het herstel van oorlogsschade en verwaarlozing. De stad is in 2002 samen
met Stralsund op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO geplaatst.
Op 3 september 2011 werd Wismar onderdeel van het district Nordwestmecklenburg.
De voornaamste bezienswaardigheden zijn de Nikolaikirche, het op een na hoogste
kerkgebouw in baksteengotiek ter wereld, het marktpein met de Alter
Schwede (met 14de-eeuwse bakstenen gevel) en de Wasserkunst, het
symbool van de stad. Dit is een paviljoen in Hollandse renaissancestijl,
vanwaar het water over de stad werd gedistribueerd. Het imposante stadhuis is
19de-eeuws, dus veel minder oud dan in de meeste andere hanzesteden. Van de
oude stadsverdediging rest nog een stadspoort. De Georgenkirche, de grootste
van Wismar, kan inmiddels ook weer als bezienswaardigheid worden aangemerkt en
heeft bovenin een prachtig en met een lift bereikbaar uitkijkpunt. Om drie uur
hadden we hele stadje rondgewandeld en uitvoerig bekeken. Met al deze historische
indrukken gingen we weer terug naar onze boot waar we om half vier aankwamen. Morgen
gaan we naar de Hanzestad Rostock.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten