Naar Swinoujscie in Polen

Toen we 's morgens opstonden was het opnieuw erg benauwd weer met een temperatuur van 27 Celsius. De zon scheen flauwtjes en geen wind. Na eerst water te hebben getankt, liepen we naar het havenkantoor om onze overnachting te betalen. In eerste instantie was het havenkantoor gesloten, maar na wat rammelen aan de gesloten deur, opende een oude baas alsnog de deur. Nadat we hadden aangegeven dat we wilden betalen, boodschappen doen en graag ook diesel wilden tanken, keek de oude baas die kennelijk niet de havenmeester was, maar een hulpje, ons wat verbaasd aan en zei: Ja, das ist möglich. Na te hebben betaald, bleek dat het voor de boodschappen nog een eind lopen was en besloten we de boodschappen maar in Polen te doen. Bij de dieselpomp aangekomen, bleek deze na een aantal pogingen niet te functioneren. De oude baas mompelde iets in de trant van: Ach ja, immer störung. Deze gelatenheid stamt kennelijk nog af van de DDR-tijd. We vertrokken dan maar ook onmiddellijk richting Swinoujscie om daar maar te tanken. Het was windstil en op de motor verlieten we Ueckermunde. Om half twaalf bereikten we de Poolse grens en hesen we eerbiedig het Poolse gastenvlaggetje in het wand. Om half een bereikten we de aanloop naar Swinoujscie en was de afstand nog 7 Nm. Er werd druk gewerkt aan de oevers, die van nieuwe keien werden voorzien. Ook de vaargeul werd op diverse plekken uitgebaggerd. Om kwart voor twee kwamen we in de nieuwe jachthaven van Swinoujscie aan, die door EU-subsidie is gerealiseerd. En waar we toevalligerwijs werden opgevangen door een Nederlandse passant, die zijn boot in Rügen heeft laten overwinteren. Even later om half drie kwam er een fikse onweersbui over ons heen met windvlagen van 8 Bft. De regen was zo heftig dat je de volgende boot aan de steiger nauwelijks kon zien. Van een klein zeilbootje dreigde de fok los te slaan en te scheuren. Een bemanningslid viel daarbij bijna in het water, maar het liep gelukkig allemaal goed af. De wind en regen was zo heftig dat de bemanning van het kleine bootje de bui maar op het land gingen afwachten. Om 18:00 uur hield het eindelijk op met regenen en maakten we na het eten een avondwandeling langs de jachthaven. Even later kwamen we ook nog langs een fort, Aniola genaamd. Morgen hebben we meer tijd om de historie ervan te bekijken.