Warnemünde

We besloten vandaag in Warnemünde te blijven. ’s Ochtends zou er geen wind zijn en in de middag zou de wind aantrekken tot NO-4. Dat zou voortdurende tegenwind zijn geweest. Het gehele traject van 60 Nm naar Wiek op de de motor varen, leek ons geen goed plan. Dus een mooie reden om vandaag Warnemünde, een bad- en havenstad aan de monding van de Warnow, te gaan bekijken. Warnemünde was vroeger een vissersdorpje. De stad Rostock verwierf het dorp in 1323. Tot in de twintigste eeuw was dit kustdorpje een exclave van Rostock, nu is het door de nieuwe wijken met het stadscentrum verbonden. Warnemünde heeft van oudsher een veerdienst naar de Deense plaats Gedser en kan bogen op het breedste zandstrand aan de hele Duitse Oostzeekust. Vanochtend om half tien stonden er opeens weer twee Polizei-beambten voor onze boot. "Schon wieder?" reageerden we direct. We waren in Rostock al gecontroleerd en om de dag een nieuwe controle leek ons wat overbodig. Na gebeld te hebben naar hun eigen centrale administratiekantoor, bleek dat "alles klar" was. Om tien uur liepen we het gezellige havenstadje Warnemünde in. Langs de haven lagen diverse vissersbootjes, rondvaartboten en ook veel passanten met hun motor- of zeiljacht. Sommige vissersboten verkochten hun vis, gerookt en wel direct vanuit hun boot aan de kade, waar we ook diverse sfeervolle restaurantjes tegenkwamen. We liepen door een paar oude straatjes heen en kwamen zelfs een Hollandse molen tegen, die als restaurant was ingericht. Na langs het brede strand en de boulevard te zijn gelopen, bereikten we de vuurtoren, daterend uit de 19de eeuw, die we dan ook maar direct beklommen hebben. Bovenin hadden we een fraai uitzicht over het havenstadje en de monding van de Warnow. Na al dit moois liepen we terug naar onze boot en vertrokken we om half twee naar de nieuwe jachthaven aan de overkant, omdat aan de steiger in de oude jachthaven waar onze Carina lag afgemeerd, geen water in de directe omgeving verkrijgbaar was. We moesten bij de havenuitgang nog even achter een vrachtschip en nog voor een Ferry oversteken en een half uur later meerden we in de grote nieuwe jachthaven, genaamd de Hohe Düne, af. Het was duidelijk nog geen hoogseizoen, want de jachthaven was praktisch voor de helft leeg. We kwamen ook de Nederlandse Feeling uit Monnickendam weer tegen, die we in Rostock zagen. Na in het moderne Havenkantoor te hebben betaald en de directe omgeving te hebben verkend, liepen we door het grote vakantieresort, want zo zag het er uit, weer terug naar de boot om onze watertanks te vullen en om onze tocht voor morgen naar Wiek in Rügen voor te bereiden.